Ҳоким Шамсиддин Мухаммад ибни Маъсуд яке аз шоирони маъруфи асри 12 аст, ки байни солхои 1091-93 дар Насаф, хозира Қарши таваллуд шуда, соли 1173 дар Самарқанд аз олам чашм пушидааст.

Тарҷумаи ҳол

Сӯзании Самарқандӣ шоири форсу тоҷик аст. Дар чавони ба Бухоро рафта, баробари касби улум пешаи сузандагиро омухтааст. 

Ба шеъргуи хангоми тахсили мадраса шуруъ кардааст. Пас аз хатми тахсил ба Самарканд омадааст. Вай баъзе амалдорони девони давлатиро дар касидахояш васф намудааст. Баъди ба дасти Султон Санчар (соли хукмрониаш 1118-57) гузаштани Самарканд (с. 1130) Сузании Самарканди бо кумаки мамдухон ва дустони мансабдори худ девондори давлат таъин шуд. Вале бо тухмати хасудон аз ин вазифа маъзул гардид.