Аз ғазалиёт
Мастию ишк аз азал пешаву оини мост, Дини ман ин асту бас кист, ки бо дини мост? Хоки дари мастаба з-оби Хизир бехтар аст, Чашмаи нушини мо чуръаи душини мост. Риндию майхораги кисми ман имруз нест, Одати дерини дил, пешаи пешини мост. Бистару болини ман то нашавад хоку гил, Хоку гили мастаба бистару болини мост. Кунчи харобот агар маскани мо шуд, чи шуд? Ганчи ду олам ба накд дар дили мискини мост. Накшу нигори чахон хеч мабин дар ҷахон, К-он чи назар мекуни, нақши нигорини мост.
То зи моҳи талъатат тарфи никоб афтодааст, Ларза аз акси рухат бар офтоб афтодааст. Рахмате фармо, ки аз борони ашки чашми ман Мардуми бечораро дар хона об афтодааст. Мекашад мискин дилам тоби таноби турраат, Чун кунад дар гардани у ин таноб афтодааст. Хайли хунхори хаёл атрофи чашми ман гирифт, Он чунон к- аз дидаи ман рохи хоб афтодааст. Хамдаме дорам азиз аз ман чудо хохад шудан, Лочарам мискин дилам дар изтироб афтодааст. Чашми мастат дидаам pузе, дар он масти хануз Дар хароботи мугон Салмон хароб афтодааст.
Дар азал акси маи лаъли ту дар чом афтод, Ошики сухтадил дар тамаи хом афтод. Чомро аз шакари лаъли лабат нукле кард, Рози сарбастаи хум дар дахани ом афтод. Холи мушкини ту дар орази гандумгун дид, Одам омад зи пайи донаву дар дом афтод. Бод зуннори сари зулфи ту аз хам бикушуд, Сад шикаст аз тарафи куфр бар ислом афтод. Ишк бар куштани ушшок тагофул мекард, Аввалин куръа, ки зад бар мани бадном афтод. Ишкам аз руйи тамаъ пардаи такво бардошт, Табл пинхон чи занам, ташти ман аз бом афтод. Душ Салмон ба калам шархи гами дил медод, Оташ андар вараку дуд дар аклом афтод.
Аз рубоиёт
Бар бод дилам гуфт, ки бодо, бодо, Бо ёр бигу, ки хар чи бодо, бодо, К-он кас, ки маро зи сухбатат кард чудо, Шаб бо гаму ранчу руз бодо, бодо.
Гуфтам, ки магар ба иттифоки асхоб Дар мавсими гул тарк кунам бодаи ноб. Булбул зи чаман наъразанон дод чавоб, К-эй бехабарон, тарки гулу тарки шароб!
То нолаи булбулам ба гуш омадааст, Дил бо сари айшу ною нуш омадааст. Раг аз тани хушки чанг бархостааст, Хун дар тани чоми ман ба чуш омадааст.
Хохам, ки маро мудом омода бувад: Чоми маю шохиде, ки озода бувад. Чандон бихурам бода, ки гар хок шавам, Ин косаи сар хануз пурбода бувад.
Абр аст гухарбору хаво анбарбез, Ошик зи хаво чун кунад, охир, пархез? Соки сипехр бар кафи наргиси маст Бинход пиёлае, ки «кач дору марез».
Сармояи дину дил ба горат додам, Суди ду чахонро ба хасорат додам. Савганд зи май хазор пай хурдаму боз, Май хурдаму имон ба кафорат додам.
| 