Хоҷуи Қирмонӣ

Тарҷумаи ҳол

Камолиддин Абулато Махмуд бинни Али, ки Хочу тахаллус карда, бо номи Хочуи Кирмони машхур аст, мохи феврали соли 1281 дар шахри Кирмон таваллуд шуда, хеле барвакт ба шеъргуи мепардозад. У ба бисёр шахрхои мамлакат, аз чумла ба Язду Багдод сафар карда, дар охир дар Шероз рахти икомат мегузинад ва то охири умр дар ин шахр хаёт ба сар мебарад. 

Хочу аз худ девони комиле, ки касидаву газал, китъаву рубои, таркиббанду мустазодро дар бар мегирад ва шаш маснави боки гузошта аст. Ашъори Хочу хануз дар замони зиндагиаш машхур будааст. Хатто Хофизи Шерози, ки аз бузургтарин шоирони газалсаро эътироф гаштааст, худро шогирди Хочу медонад ва чун хисси эхтиром ва алокаманди ба хунару истеъдоди у мегуяд:

Устоди газал Саъдист назди хама кас, аммо 

Дорад сухани Хофиз тарзи сухани Хочу

Хочу соли 1352 дар Шероз вафот кардааст. Маркади у дар тали Танги Шероз аст, ки Оллоху Акбар ном дорад.

Тани Хочуи Кирмони ба Шероз 

Ба Танг афтодааст Оллоху Акбар