Статистика
Онлайн всего: 6
Гостей: 6
Пользователей: 0
Топики
В категории материалов: 81 Показано материалов: 51-60
Страницы: « 1 2 ... 4 5 6 7 8 9 »
Сортировать по:
Дате ·
Названию ·
Рейтингу ·
Комментариям ·
Просмотрам
Рубоиҳо
То битвонӣ ранҷа магардон касро
Абр омаду боз бар сари сабза гирист
Чун дар гузарам, ба бода шӯед маро
Эй чарх, ҳама харобӣ аз кинаи туст
З-ин даҳр, ки буд муддате манзили мо
Эй дил, чу замона мекунад ғамнокат
Ошиқ ҳама сола масту шайдо бодо
Эй дил, чу насиби ту ҳама хун шудан аст
Он беҳ, ки дар ин замона кам гири дӯст
Эзид чу гили вуҷуди мо меорост....
Аз рӯи толеъномаи Умари Хайём ҳисоб карда шудааст, ки ӯ 18 майи соли 1048 дар шаҳри Нишопур таваллуд шудааст.
Нишопур яке аз шаҳрҳои асосии саньати Эрон буда, дар вилояти Хуросон ҷойгир шудааст. Солҳои кӯдаки ва наврасии Умари Хайём (1048-1066 с.) дар Нишопур гузаштааст. Умари Хайём аввал дар мадрасаи Нишопур, ки дар он вақт шӯҳрати калон дошт, машғули илм гашта ва баъдан таҳсили худро (1066-1047с.) дар Балх, Самарқанд ва Бухоро давом додааст. ....
«Вис ва Ромин» достони пешазисломии форсу тоҷик буда, бо забони паҳлавӣ вуҷуд дошт, ки Фахриддини Гургонӣ дар соли 1054 ба риштаи назм даровард. Мегӯянд, ки ба эҷод намудани ин достони романтикӣ-ишқӣ Абдулфатҳ музаффар (ҳокими Исфаҳон) сабабгор шудааст. Мундариҷаи мухтасари достон чунин аст: Шоҳаншоҳи Марв – Мубад ба Шаҳрӯ ном зани нозанине ошиқ мешавад ва ӯро ба занӣ гирифтанӣ мешавад. Аммо Шаҳрӯ шавҳар ва Виру ном писар дошт, аз ин рӯ ба шоҳ аҳд мебандад, ки агар духтаре ёбад, ӯро ба шоҳ ба занӣ медиҳад. Шаҳрӯ духтардор мешавад ва номи ӯро Вис мегузоранд. Барои тарбия Висро ба доя месупоранд. Ромин ном писарбачае...
Фахридин Асади Гургони яке аз достонсароёни намоёни форсу-точик буда,дар асри XI умр ба сар бурдааст. Соли тавалуди шоир маьлум нест. Аз мукаддимаи достони "Вис ва Ромин" бармеояд, ки у аз солхои 1037-1063 зиндаги кардааст.
Аз эчодиёти щоир гайр аз маснавии "Bис ва Pомuн" чизе дигаре то ба даврии мо омада нарасидаасT. Тахмин меравад, ки шоир пас аз солхои 1063 мелоди {455-хичри}вафот кардааст...
Китоби Сафарнома мушохидахои нависандаро аз сафари хафтсола бо насри равону содда инъикос кардааст. Ин асар ахамияти бадеию таърихи дорад, ходисахои он вокеи мебошанд. Нависанда хар он чизеро, ки дар сафар дидааст ва таассуроте, ки хосил кардааст, хамон хел айнан баён намудааст. Масалан, дар сифати шахри Байтулмукаддас (Иерусалим) менависад: ..
Мутафаккири барчаста ва нависандаву шоири шахири форсу точик Носири Хусрави Кубодиении Балхй дар мохи зулъкадаи соли 394 хичрй (сентябри 1004 мелодй)дар Кубодиен дар он замон тобеъи Балх буд, дар оилаи деҳқон ба дунё омадааст...
Насри гузаштаи точику форс хам ба мисли назми оламшумули он таърихи анъанахои шоистаеро дорост. Кобуснома-и Унсурмаолии Кайковус дар силки он дурдонахоест, ки зиеда аз 900 сол пеш аз ин эчод шуда, то имруз арзиши худро аз даст надодааст ва чилову дурахши пешинаашро гум накардааст. Аз ин китоб, ки пур аз панду андарзхои хакимонаву хикояту саргузаштхои ибратбахш иборат аст, чандин насл сабаки зиндаги омухта, дарси ахлоку одоби хамида гирифтаанд ва ба тарзи рузгордории гузаштагон шиносои пайдо карда, анъанахои неки онро давом...
Унсурмаолии Кайковус ибни Искандар ибни Кобус ибни Вушмагир дар ибтидои асри XI таваллуд шуда, то охирхои хамин аср умр ба сар бурдааст. У яке аз охирин намояндагони сулолаи Зиёриён аст, ки дар асрхои X-XI дар нохияи Кухистон, ки Табаристон, Гургон, Гелон, Рай, Дайламистон барин мавзеъхои кисмати шимолии Эронро дар бар мегирифт хукмрони доштанд...
Абуалӣ дар ҷаҳон аз пурмаҳсултарин олимон ва адибон эътироф гаштааст. Фаъолияти эҷодии вай аз 17-18 солагиаш дар солҳои 996-997 шурӯъ шуда, расо 40 сол давом кардааст. Ӯ осори насриву назмиашро ҳам ба арабӣ ва хам ба тоҷикӣ эҷод кардааст. Сабаби бисёре аз асарҳои худро ба забони арабӣ навиштани Абуалӣ он аст, ки забони арабӣ дар он замон ҳамчунзабони илму маданият шинохта шуда буд. Ҳамчунин китобҳои зиёди илмию ахлоқии юнонӣ, ибронӣ, ҳиндӣ ва паҳлавӣ ба забони арабӣ тарҷума шуда, истилоҳоте, ки мафҳумҳои илмиро ифода мекарданд, дар ин забон устувор гардида буданд...
Абӯалӣ Сино
Абӯалӣ Ҳусайн ибни Абдуллоҳ ибни Сино ё Абӯ Алӣ Сино ё Ависенна, машҳур ба Абӯалӣ Сино (форсӣ: ابوعلى سينا) ё Ибни Сино, (16 августи 980, деҳаи Афшана наздики Бухоро — 18 июни 1037, Ҳамадон) - яке аз бузургтарин донишмандон ва пизишкони замони худ аст. Ҳамчунин ахтаршинос - астроном, химик, геолог, олими мантиқ, палеонтолог, математик, физик, шоир, равоншинос (психолог), файласуф, табиатшинос, муаллим ва адиби бузурги исломии форсу-тоҷик аст....